GPCR – struktury krystaliczne

GPCR – struktury krystaliczne

Trudności związane z krystalizacją białek błonowych (duża powierzchnia hydrofobowa, dobór odpowiednich parametrów krystalizacji jak temperatura, ciśnienie, detergenty) oraz fakt, iż większość receptorów GPCR charakteryzuje niezerowa aktywność podstawowa (możliwość samoczynnego przejścia do stanu częściowo lub w pełni aktywnego) sprawiają, że otrzymanie kryształów nadających się do pomiarów rentgenostrukturalnych staje się niezwykle utrudnione. Obecnie znamy struktury przestrzenne siedmiu receptorów GPCR; rodopsyny, receptora β₁ i β₂ adrenergicznego, receptora adenozynowego, receptora D₃ dopaminowego, receptora H₁ histaminowego oraz receptora CXCR4 chemokin.

Tytuł tabeli. Pojawia się bez ramki nad tabelą i jest wycentrowany

Pierwsza kolumna style="background:blue"	Druga kolumna
Komórka 1, wiersz 1	Komórka 2, wiersz 1
Komórka 1, wiersz 2	Komórka 2, wiersz 2
Komórka 1, wiersz 3	Komórka 2, wiersz 3
Komórka 1, wiersz 4	Komórka 2, wiersz 4