Z BioFizInfo
Skocz do: nawigacja, szukaj

GPCR – struktury krystaliczne

Trudności związane z krystalizacją białek błonowych (duża powierzchnia hydrofobowa, dobór odpowiednich parametrów krystalizacji jak temperatura, ciśnienie, detergenty) oraz fakt, iż większość receptorów GPCR charakteryzuje niezerowa aktywność podstawowa (możliwość samoczynnego przejścia do stanu częściowo lub w pełni aktywnego) sprawiają, że otrzymanie kryształów nadających się do pomiarów rentgenostrukturalnych staje się niezwykle utrudnione. Obecnie znamy struktury przestrzenne siedmiu receptorów GPCR; rodopsyny, receptora β1 i β2 adrenergicznego, receptora adenozynowego, receptora D3 dopaminowego, receptora H1 histaminowego oraz receptora CXCR4 chemokin.

Struktury krystaliczne receptorów GPCR
Receptor PDB ID Literatura
Komórka 1, wiersz 1 Komórka 2, wiersz 1 Komórka 2, wiersz 1
Komórka 1, wiersz 2 Komórka 2, wiersz 2 Komórka 2, wiersz 1
Komórka 1, wiersz 3 Komórka 2, wiersz 3 Komórka 2, wiersz 1
Komórka 1, wiersz 4 Komórka 2, wiersz 4 Komórka 2, wiersz 1



kursywa we wszystkich czterech komórkach tego wiersza
pogrubienie we wszystkich czterech komórkach tego wiersza
zielony tekst we wszystkich czterech komórkach tego wiersza
tu nadany kolor tego wiersza tu też kolor tego wiersza a tu pogrubienie jednej komórki a tu znowu jest nadany
powiększony (125%) tekst we wszystkich czterech komórkach tego wiersza
pomniejszony (75%) tekst we wszystkich czterech komórkach tego wiersza
jednocześnie pogrubiony i kursywa we wszystkich czterech komórkach tego wiersza
jednocześnie pogrubiony; kursywa i zielony we wszystkich czterech komórkach tego wiersza